Variaties op het Grote Lijden

Voor katholieke kinderen van vroeger bestond de eerste tentoonstelling die ze in hun leven zagen uit de veertien kruiswegstaties in de kerk.
Sjaak Verkoelen uit Asten kon ze elke Zondag twee keer zien, want op Zondag moest hij twee keer naar de kerk. Naast de hoogmis koos ie voor de vroegmis.
Deed ie dat niet, dan moest ie ’s middags naar het lof en dan was voor zijn gevoel de hele middag naar de knoppen. Dan kon hij niet eens naar het voetballen.
Nog steeds gaat ie iedere Zondag naar de kerk, al is het in Meijel, waar hij al sinds 1950 woont in,-hoe kan het anders,-de Kerkstraat.
Wat hij als oud geworden katholieke jongen nog steeds met zich meedraagt is zijn fascinatie voor het, op Goede Vrijdag, te herdenken lijdensverhaal van Jezus Christus, zoals dat wordt verbeeld op de achtereenvolgende kruiswegstaties.
“Het heeft mij altijd geboeid hoe onze Lieve Heer aan zijn einde is gekomen”, zo vat hij het enigszins wrang samen.
Al fotograferend is hij er zich in gaan verdiepen. Dat kwam mede door zijn jeugdvriend Christ Warnar, de eveneens bejaarde, nog steeds actieve kapper uit Asten toen der tijd, helaas overleden.
Na zijn pensionering als textielfabrikant ververste Sjaak zijn vriendschap met Christ en om dat die fotografeerde begon Sjaak er ook mee. Op een van hun gezamenlijke vakanties in Zwitserland kwamen ze in een kerk, een replica van die van Lourdes, maar daar hing me toch een mooie kruisweg…,die ben ik gaan fotograferen. Toen 4 jaar later  mijn geliefde vrouw overleed heb ik van het fotograferen van kruiswegen mijn hobby gemaakt.
Hij fotografeerde ze in Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland, België en Nederland. Inmiddels heeft hij 450  kruiswegstaties vastgelegd, in allerlei soorten en maten. Want de variëteit in het verbeelde lijden van Christus is groot. Ze zijn er geschilderd op doek en hout, houtsnijwerk, stenen reliëfs, kopergravures, vloertegels, gobelins, glas-in-lood, bronzen afgietsels, geëmailleerd enz. enz.Meestal hangen ze binnen, vaak in redelijke staat, soms buiten te verpieteren. Ik kom zo veel verschillende kruiswegstaties tegen, ongelooflijk”verteld Sjaak.Sommigen zijn gemaakt door gerenommeerde kunstenaars zoals Jan Toorop, Charles Eyck, Antoon Kruisen, Aad de Haas, Camerlinckx enz. enz.,maar ook heeft hij meegemaakt dat een Pastoor of Pater zelf een kruisweg maakte.
De kruisweg, sinds 1741 verplicht in alle rooms-katholieke kerken, start bijna altijd met de terdoodveroordeling, maar er zijn er die beginnen met het verraad van Judas. Om het lijdensverhaal niet met de somberheid van de dood te laten eindigen is soms als XV-de de verrijzenis van de Verlosser toegevoegd, welke zeer sporadisch zijn.